Saskia Lensink

Uitdaging door werken naar levend voorbeeld en varieteit in materialen

Als schilder moet ik mezelf uitdagen.
Anders frut ik maar wat aan. Begin ik met een ding en maak het niet af.

 In de loop van de tijd heb ik gemerkt dat het voor mij werkt als ik projectmatig werk. Dit kan een project zijn waarbij ik de haltes van een tramlijn schilder, of mensen met rode kleding of alle molens van Amsterdam. Het helpt me om het materiaal, de vorm en de zeggingskracht te onderzoeken. Door een geconcentreerde doelmatige aanpak ga ik op zoek naar de mogelijkheden die het materiaal en ondergrond me geven. Daardoor ontdek ik dingen en verras ik mezelf met effecten die het materiaal, de kleur en de drager hebben.

 Essentieel voor mij is dat ik werk naar levend voorbeeld. Dit kan een landschap, een bos bloemen of een mens zijn. Alles is gemaakt naar levend voorbeeld. Het is gebaseerd op de realiteit, maar het is niet realistisch. Tijdens het schilderen abstraheer ik vormen die ik zie. 

In mijn werk is kleur belangrijk. Ik maak de vorm meer met kleur dan met toon, Met name bij mensen zijn de kleurverschillen in huid en kleding groot. Het is fijn om daar als schilder uiting aan te kunnen geven. Een schilder heeft anders dan een fotograaf een oneindig grote mogelijkheid om kleuren te mengen en daarmee een afbeelding te maken. Kleur werkt voor mij inspirerend, al luistert het soms ook erg nauw. Een iets te veel afwijkende kleur, kan bepalend zijn voor de expressie of gelijkenis in een portret van een mens. En als ik iets wil, is wel zoveel mogelijk de expressie en gelijkenis op het doek of paneel schilderen.

 Ten slotte is ook het gebruik van verschillend materiaal en verschillende ondergronden een grote inspiratiebron voor mijn creativiteit. Zo ben ik met gouache gaan werken op groot paneel. Gouache is voor mij een verf die het midden houdt tussen acryl, olieverf en aquarel. De methodiek van het schilderen van een mens met gouache is heel anders dan die met olieverf. Je moet eerder een beslissing nemen en kunt minder smeren. Dat heeft mijn schilderen met olieverf ook beïnvloed. Ook daar heb ik geleerd nu niet uit te stellen, maar uitspraken te doen.

 Ook het variëren met ondergrond kan inspirerend zijn. In de tweede helft van 2018 ben ik begonnen met portretten op plexiglas. Door te schilderen op plexiglas betrek je de omgeving in de buurt van het schilderij er meteen bij. Eigenlijk zeg je: ben je eigenlijk wel een schilderij of slechts een ding dat verandert als de omgeving verandert? 

Mooi toch? Dat het schilderij zichzelf niet al te serieus neemt?!

Lees meer >> | 783 keer bekeken

Dromen en leren

Sommige mensen die bij mij model zitten, zeggen dat dit een goede manier is om te mediteren, te dromen of je gedachten op een rij te zetten. Als schilder die je dat gebeuren: de blik van iemand wordt zachter en iemand lijkt meer in gedachten dan daarvoor. Zelf ontdek ik dat ook schilderen deze uitwerking kan hebben. Je raakt in een trans, komt in een flow en tijdens het schilderen realiseer je je ineens dat de kleuren die je mengt voor een deel intuïtief tot stand komen en voor een deel op basis van opgedane kennis en ervaring opgebracht worden.

De omstandigheden voor intuïtief en trefzeker reageren moeten goed zijn. Voor een deel is dit iets wat je niet kunt beïnvloeden, maar voor een groot deel kun je het wel beïnvloeden. Zo kan je jezelf leren te focussen, jezelf af te sluiten voor invloeden van je omgeving en je te richten op je schilderij en hetgeen je schildert. Voor een deel zijn deze omstandigheden te beïnvloeden door enerzijds te constateren wat je doet en anderzijds door een goede organisatie van je werk.

Voor het eerste is het belangrijk dat als je schildert, je realiseert wat je doet, constateert als iets werkt, dat opslaat en dat later weer kunt gebruiken. Denk bijvoorbeeld aan het mengen van kleuren. Je ziet een kleur. Je hebt die kleur eerder gemengd. Dat doe je door die en die en evt. die kleur te mengen, je brengt de kleur aan en dan zie je “WOW” t werkt! Je intuïtie, waarneming, ervaring en kunde hebben goed samengewerkt.

Maar ook kan je je organisatie van je werk goed regelen. Ooit zei een docent: organisatie (en compositie) is het halve werk. Een van de dingen die voor buiten schilderen, maar ook voor portret en naakten schilderen belangrijk is, is dat je intuïtief je kleuren kan vinden en zo de juiste kleuren kan mengen. Hier moest ik aan denken toen iemand die ik portreteer tijdens het project lijn 17 vroeg of ik altijd zo mijn palet opbouwde. Ik knikte en moest glimlachen en zei: “Ja, ik heb een soort vaste volgorde: mijn witten, mijn gelen, mijn oranje, mijn roden, dan violetten en dan via de groenen en de blauwen naar bruin (gebrande omber) en zwart terug bij de witten. Ik moet het eigenlijk zo, blind kunnen vinden. Als ik ooit zou lesgeven, zou dat ook één van mijn tips zijn: vind je eigen kleurpalet en vind je eigen opbouw van je palet, zodat je er zo mee kan werken. “

Hier denk ik soms over na tijdens het schilderen: Als ik les zou geven, dan zouden dat goede tips zijn. Deze anekdote toont aan dat je tijdens het schilderen eigenlijk veel meer doet dan alleen kijken, mengen en verf aanbrengen. Tijdens het schilderen neem je waar, reageer je intuïtief, sla je de informatie zo op dat je het automatisch kunt toepassen, breng je de verf aan, constateer je wat je gedaan hebt en reflecteer je erop.

Als het goed gaat, is het én een vorm van meditatie én de ultieme vorm van zelflerend vermogen. Na een paar uur inspanning, ben je en ontspannen, leeg en moe en heb je je toch weer een paar schilderlessen gegeven.

Wil je dit ook ervaren? Ga schilderen!

Wil je gewoon lekker wegdromen tijdens een portretschildersessie en woon je in de buurt van lijn 17 in Amsterdam, mail me en dan maken we een afspraak: artsas@xs4all.nl.

Groetjes Saskia Lensink

Lees meer >> | 1105 keer bekeken

Mooie koude winterdagen in Amsterdam west

Het koude weer levert mooie luchten op. Afgelopen weken fietste of liep ik door de stad, Oud en Nieuw west en dacht regelmatig: Oh, kon ik dit nu maar schilderen. In verloren uurtjes, zoals vrijdagochtend en zondagochtend ben ik dat dan maar gaan doen. Het moest wel in de buurt zijn van waar de (tram) 17 rijdt.

Lees meer >> | 1128 keer bekeken

Begin met Lijn 17, stadse beelden

Ik weet nu wat ik ga doen voor mijn expositie in juni in De Stoker. De kans om een expositie helemaal zelf in te richten moet ik natuurlijk gebruiken om een verhaal te vertellen, een thema te hebben. Een thema hebben is leuk een thema vinden niet makkelijk. Ik heb een paar opties bedacht, overwogen, er op gekauwd en toch afgewezen. Totdat een aantal van mijn thema's zich samenvoegden tot een thema: ik ga de omgeving waar lijn 17 rijdt tekenen en schilderen. Ook maak ik schetsen van mensen in de tram en werk die later uit tot tekeningen aquarellen, misschien zelfs schilderijtjes!

Lees meer >> | 1103 keer bekeken